Dzisiaj Środa Filozoficzna. Skończyłam pisać tekst o Albercie Camusie, który twierdził, że człowiek bardziej zasługuje na podziw niż na pogardę i zdecydowanie buntował się przeciwko złu. Wybrałam go, bo jest mi bardzo bliski mojemu sercu. Nawet w obliczu okrucieństw popełnianych przez człowieka teraz w Ukrainie dobrze jest ciągle przypominać, że człowiek nie ma prawa wybierać i czynić zła, oraz że w dalszym ciągu mamy wokół siebie dobrych ludzi zasługujących na podziw i zachwyt, aktualnie głównie tych, którzy pomagają Ukraińcom i też innym w potrzebie.

Fragment tekstu o Camusie:

Camus podziwiał ludzi i całym sobą afirmował i kochał życie jako najwyższą daną człowiekowi wartość. Mówił też o tym, żeby żyć nade wszystko, bo żyć to znaczy być szczęśliwym. I w końcu wdzięczna jestem mu za potwierdzenie, że bez miłości wszystko jest martwe. Jego najprostszym i najkrótszym przekazem dla nas jest „Znam tylko jeden obowiązek: kochać”. Głosił braterstwo ludzkie i heroiczną prawość, świętość też bez Boga.