Dzisiaj ogólnie o filozofii, którą kocham, uprawiam i mądrościami z niej się nieustannie dzielę. Mam ostatnio dużo telefonów z pytaniem czym jest filozofia i jak ma się do tego praktykowana przeze mnie terapia filozoficzna. Terapia filozoficzna prowadzona jest na bazie mądrości wyciągniętych z tekstów filozoficznych i też z własnego doświadczenia oraz z rozmów z ludźmi.
Dziwić się, zachwycać się i poznawać to fundament spotkania z filozofią. Filozofia jest dla umysłów bardzo chłonnych na poznawanie.
Biorąc pod uwagę, że historia filozofii ukazuje nam nurty, kierunki i systemy, które często sobie zaprzeczają, czy nawet się wykluczają, to ważne jest studiowanie historii filozofii, by znaleźć w niej mądrość dla siebie i ukierunkować myślenie w kierunku prawdy i dobra. Historia filozofii, sztuki myślenia o tym, co najważniejsze, co nadaje sens życiu, uczy rzetelnego poznawania prawdy o otaczającym nas świecie. Jest ćwiczeniem duchowym prowadzącym do przemiany, do metanoi, nadającej naszemu życiu sens, prowadzi do mądrego, dobrego i ludzkiego życia, ‘bowiem bezmyślnym życiem człowiekowi żyć nie warto’.
Filozofem może być każdy zdroworozsądkowo myślący człowiek, który pragnie poznawać prawdę oraz chronić bycie i życie. Wymaga to jednak poniesienia niemałego wysiłku. Życie filozofa wymaga pewnej otwartości, ciągłego odwoływania się do intelektu i do faktów prowadzących do przemiany, metanoi. Filozof nie może być niewolnikiem ani swoich, ani czyichś przekonań. Życie filozofa jest ciągłym poszukiwaniem i poznawaniem prawdy, jest nieustannym weryfikowaniem własnych przekonań. Jest ciągłym konfrontowaniem swoich myśli z poznawaną rzeczywistością, tak, by to prawda mogła w gąszczu milionów powstających myśli w umyśle ukazywać się w pełnym świetle. Prawda zawsze będzie prawdą, nawet, nikt jej nie uznaje. Prawda jest jedna, jest obiektywna i nie zależy od subiektywnych interpretacji 7 i pół miliarda ludzi tego świata. Prawdą jest to, co się stało i się aktualnie staje w realnej rzeczywistości. Prawda nie jest tworzona w umyśle człowieka, jest przez umysł poznawana i stwierdzana. Kłamstwo od prawdy najprościej można odróżnić tym, że kłamstwo zawsze ma swoje źródło w czyimś umyśle, jest wymyślone, wykreowane, a prawda w większości przypadków ma swoje źródło w realnie istniejącej rzeczywistości. Współczesny człowiek zdaje sobie sprawę, że ani swoim umysłem, ani dostępnymi dzisiaj narzędziami nie jest w stanie poznać całej, wydaje się bezkresnej, istniejącej rzeczywistości, która go otacza. „Istnieją takie rzeczy, które daleko wykraczają poza zdolności poznania jakiegoś człowieka, ale nie poznania ludzkiego pojętego ogólnie” . Ten proces poznawania przez człowieka trwa całe życie…