W moich tekstach będących bazą do terapii filozoficznej często pokazuję, jak bardzo dużo mądrości życiowych zawartych jest w potocznym języku Mamy tu kilka dobrych przykładów: ‘Jakie pytanie, taka odpowiedź’, ‘Kiedy słyszysz niemądre pytanie, nie odpowiadaj na nie’, ‘Jak pytają, tak odpowiadają’, ‘Niemądre pytanie i taka odpowiedź’ i tak dalej. Ważne jest, by wyrobić sobie krytyczną postawę wobec stawianych pytań i w pierwszym rzędzie zdać sobie sprawę z tego, czy pytanie jest dobrze zadane i czy dotyczy określenia problemu, który wymaga rozwiązania. W ten sposób ukaże nam się słabość pytającego i wadliwość zadanego pytania, zanim spotkamy się z wadliwą odpowiedzią.
Bardzo pomocne we wszystkich początkowych stanach pewnego nieokreślonego, a bardzo komplikującego już życie w codziennej egzystencji napięcia, jest ciągłe zadawania sobie pytania – O co tu chodzi? Jaka jest prawda? Co się dzieje? Gdzie jest źródło problemu, który odczuwamy? Czy to się dzieje tylko w umyśle, czy dotyczy jakieś prawdy, faktu zaistniałego w rzeczywistości? Dobrze jest przy tym wiedzieć, że prawie wszystkie prawdziwe problemy mają swoje źródło w realnie istniejącej rzeczywistości, a problemy wymyślone, urojone, fikcyjnie, pozorne powstają i eskalują w umyśle człowieka. Szukanie odpowiedzi na pytanie – Jaka jest prawda? najszybciej ukierunkuje nas na szukanie jej w realnie istniejącej rzeczywistości, bowiem trzeba wszystkie myśli konfrontować z tym, co naprawdę się dzieje ze mną i wokół mnie, z konkretnym faktem, a nie wymyślonym.