Święto filozofii – Środa Filozoficzna. Dzisiaj już ostatnia 10 część mojego tekstu z 1 tomu Terapii Filozoficznej.
Filozofia to umiłowanie mądrości – a Czym jest mądrość?
Ikona jest Tulcia – do mądrości po drabinie…
O tym jest cały tekst, a tutaj tylko fragment:
cz. 10 – filozofia to umiłowanie mądrości – a Czym jest mądrość?
Filozofowanie to metoda osiągania duchowego postępu wymagającego mądrości do radykalnego zwrotu życiowego, do metanoi, do dogłębnej zmiany sposobu życia. Mądrość prowadzi do szczęścia, a szczęście jest sposobem bycia. Celem jest ta mądrość, która pozwala poznawać, pozwala zmienić swoje życie tak, by człowiek mógł być wolny, by mógłby być sobą i czuć, że jest sobą samym, żyć w harmonii ze sobą samym i być szczęśliwym. Mimo świadomości, że doskonała mądrość jest nieosiągalna dla człowieka, filozofowie antyczni byli przekonani, że ćwiczenie się do mądrości jest konieczne do doskonalenia duchowego. Mądrość była normą transcendentną kierującą działaniem. Była trybem życia przynoszącym spokój duszy, wolność wewnętrzną i świadomość kosmiczną. Nurkowanie w tych wspaniałych umysłach, kontemplowanie ich mądrości mogą przynieść nam ulgę, też oderwanie się od problemów, trosk dnia i powrót do nich z dystansem, z mądrością, która pozwoli nam na zapanowanie nad naszymi namiętnościami, emocjami, pożądaniami i pragnieniami tak, by cieszyć się pogodą ducha.
Filozofia praktyczna jest ćwiczeniem się w mądrości. Kiedy zaczniemy uprawiać filozoficzne ćwiczenia duchowe, wtedy ta filozoficzna mądrość z nich wynikająca, stanie się dla nas dobrym drogowskazem życiowym, który pozwoli nam maksymalnie zmniejszyć wszelkie ryzyka życiowe. W momencie, kiedy tylko zaczniemy poruszać myśli w odpowiednim kierunku znajdziemy się na drodze do tej mądrości, odnajdziemy siebie i swój sposób życia. Wtedy zaczniemy się dziwić, zachwycać i delektować się tym.