Pojutrze, w czwartek 7.11.24 o g. 18:00 w Komorowie porozmawiamy o sensie istnienia. Bardzo ważny temat. Odpowiemy sobie na pytanie – Dlaczego chcemy, by życie miało sens? Dlaczego bez odczuwania sensu życia jesteśmy po prostu nieszczęśliwi i pragniemy niebycia?
Małe fragmenty z przygotowanego tekstu:
Na wstępie możemy tu sparafrazować Sokratesa, który mówił, że bezmyślnym życiem człowiekowi żyć nie warto i powiedzieć, że bezsensownym życiem człowiekowi żyć nie warto, bo człowiek nieustannie pyta o sens życia i go pragnie.
Sens jest istotą otaczającej nas rzeczywistości, w tym człowieka, z tego prostego powodu, że to wszystko zaistniało i istnieje.
Celu i sensu nie można zatem zrównywać. Gdyby tak było, to nie mogłoby być złych celów, bo sens jest dobrem, które nie może być skutkiem złego celu. Sens życia, jak samo życie jest pewnym dobrem, które trafiło się człowiekowi, ale człowiek może złymi wyborami, złymi działaniami, złymi celami to dobro oddalić.
Potrzeba sensu wynika z samej istoty człowieczeństwa i jego egzystencji, jego przemijalności. Nasila się ona zawsze w momentach najbardziej przełomowych dla człowieka, kiedy człowiek staje wobec najtrudniejszych wyborów w życiu, zagrożeń życia, czy świadomości zbliżającej się śmierci, a także w momentach pełnego zwątpienia, w momentach odczucia bezsensowności swojej egzystencji. Paradoksalnie te momenty u większości ludzi działają pozytywnie i powodują, że człowiek zaczyna odczuwać i uświadamiać sobie sens swojego zaistnienia i istnienia oraz walczyć o jego trwanie.
Świadomość istnienia zła w świecie, nie może nas wybić i pozbawić odczuwania sensu istnienia, bowiem, mamy też świadomość, że możemy wybrać dobro i świadomość mocy zwalczania zła, przeciwstawienie się złu i w tym też ujrzeć dobro i źródło sensu. Tęsknota, pragnienie, by życie nasze było życiem spełnionym, udanym, szczęśliwym nigdy nas nie opuści i dlatego chcemy, by życie nasze miało sens. Na koniec powiem krótko, dobre życie zawsze ma sens.
Wszystkich zainteresowanych bardzo zapraszam i do zobaczenia!