Przy piątku do spokojnego czytania i rozmyślania…
część 19 – terapia filozoficzna to towarzyszenie człowiekowi w przezwyciężaniu niechcianych stanów i napięć
Towarzyszenie w myśleniu wymaga od filozofa empatii, skoncentrowanego słuchania, rozumienia i poznawania innego, człowieka osoby, bo tylko on o sobie wie najwięcej. Najważniejsze jest rozumienie słów i znaczeń przyjętych przez innego.
Najważniejsza dla człowieka jest harmonia ze sobą i z otaczającym go światem. Filozof, korzystając ze swojej całej wiedzy filozoficznej i wybranych tekstów filozoficznych, towarzyszący drugiemu człowiekowi w myśleniu i rozumieniu siebie, może pomóc człowiekowi osobie w rozwiązywaniu egzystencjalnych problemów i łagodzeniu napięć życiowych, w dokonywaniu wyborów moralnych.
Filozof może na podstawie wiedzy filozoficznej i własnych doświadczeń pokazać nieuchronność nieoczekiwanych, czy niechcianych doświadczeń, emocji, rozczarowań i kryzysów życiowych i ukazać, że nie jest się jedynym człowiekiem, który ma takie doświadczenia, bowiem są one wpisane w życie i są zjawiskiem naturalnym do przezwyciężenia oraz to, że każdy może je pokonać.
Jeżeli chodzi o człowieka ze stanami przed-depresyjnymi, kiedy jeszcze nie ma potrzeby ingerencji farmakologicznej, to indywidualna rozmowa terapeutyczna z filozofem może pomóc w tym sensie, ze człowiek zobaczy siebie i swoje problemy na takim poziomie, że przekona się, że albo trzeba pewne fakty, prawdę przyjąć, albo to, co się da zmienić. Sama świadomość już daje ulgę, a droga potem do harmonii wewnętrznej jest trudna, ale nigdy taka trudna, by jej nie przebyć.