Cd. tekstu ‚Filozofia terapią? – zdecydowanie TAK!’
część 15 – terapia filozoficzna lekarstwem na płynne czasy, gdzie wszystko wolno, nieważne jakim kosztem…
Filozofia wpływa na egzystencję człowieka i kształtuje jego duchowość i formację moralną. Filozofia może być terapią i spowodować gruntowną przemianę człowieka pod względem duchowym i moralnym. Terapia filozoficzna w praktyce jest zawsze skuteczną interwencją prowadzącą do metanoi – przemiany. Spotkanie z filozofią i głęboka refleksja powodują często, że człowiek się zmienia, zmienia swoje nastawienie do życia, do innych i do samego siebie.
Współczesny człowiek w stanie pomieszania i dezorientacji zagubił swoją mądrość i potrzebna mu jest terapia, by nauczyć się poszukiwać tę utraconą mądrość i na nowo określić swoją własną tożsamość. W książce „Człowiek rzecz, czy osoba? – filozoficzne ujęcie człowieka, jako osoby, terapią dla zagubionych w płynnej ponowoczesności’, opisuję szczegółowo wizję i kondycję człowieka ponowoczesnego, ukazuję, jak negatywne zjawiska ponowoczesności wpływają na pogorszenie kondycji duchowej ponowoczesnego człowieka i skutkują lękami, niepokojami i dysharmonią duchową dłużej niż człowiek jest to w stanie wytrzymać.
Na ten stan proponuję terapię filozoficzną, terapeutyczną filozoficzną rozmowę, mądrościowe myślenie, gdzie w punkcie wyjścia przyjmujemy, że człowiek jest osobą, a nie narzędziem, środkiem dla osiągania korzyści i przyjemności. Trzeba przy tym uważać, by nie być też dla siebie narzędziem korzyści, czy przyjemności i współistniejącego tak też nie traktować. Chodzi o to, by tworzyć wspólnoty osób w najbliższym kręgu rodziny i przyjaciół, ufać sobie, liczyć na siebie nawzajem, by nie poddać się wszelkim egzystencjalnym lękom oraz doświadczyć harmonii duchowej i szczęścia trwającego dłużej niż ułudna chwila fikcyjnego szczęścia powodowana wartościami materialnymi