część 14 – terapia filozoficzna to dobra i mądra rozmowa z filozofem
Terapii filozoficznej w praktyce nie sposób porównać z jakąkolwiek inną terapią, zwłaszcza psychologiczną, czy psychoanalizą. Nie da się tu zastosować żadnej metody, bowiem każdy człowiek jest nieporównywalną indywidualnością i zmaga się z właściwymi tylko sobie problemami. Każda indywidualna terapeutyczna rozmowa ma niepowtarzalny charakter, a rozmówca nigdy nie może być nazwany pacjentem. Wszystko to jest oparte na solidnej wiedzy, mądrości z filozofii praktycznej z uwzględnieniem doświadczenia.
W terapii filozoficznej kładziemy nacisk na poszukiwanie, pogłębione badania, lekturę, słuchanie ze zrozumieniem, uwagę, uczenia się obojętności na rzeczy obojętne, medytację, pełną kontrolę i panowanie nad sobą, częste wspominanie tego, co dobre, przywiązywanie należytej wagi do odpowiedzialności i obowiązków. To wszystko osiągamy poprzez właściwe ćwiczenia duchowe zawsze z prawym rozumem .
W terapii filozoficznej nie mamy szczegółowej, teoretycznej analizy psychiki. Fundamentem tej terapii jest filozofia realistyczna, realizm dnia codziennego, gdzie główny nacisk kładziemy ma prawdę, czyli ciągłe konfrontowanie tego, co w umyśle, z tym, co darzy się w rzeczywistości człowieka otaczającej. To koncentrowanie się na egzystencji człowieka i właśnie z tego wybitnie egzystencjalnego charakteru filozofii greckiej wynika jej terapeutyczny charakter. Każdego człowieka ujmuje się osobowo, jako jedyny i niepowtarzalny jednostkowy byt o tylko właściwym sobie rysie osobowościowym, emocjonalnym i właściwym jedynie sobie charakterze.